Qamaqxanadag’i qoriqshilardin’ qolinan hesh na’rse kelmegeninen son’, tuwisqanimiz Lig’a meni qamaqxananin’ emlewxanasina alip bariwdi buyirdi. Bo’lmege kelte, semiz bir adam kirip keldi. Ol menin’ menen birge kelgen to’rt qoriqshig’a: “Men Iwundi tekseriwim kerek, iltimas bizlerdi jalg’iz qaldirin”, – dedi. Olar bo’lmeden shig’ip ketkennen son’, mag’an “Iwun, eger aytpasan’, men seni ayttiriwim mu’mkin”, – dep suwiq ku’lip qoydi. “Mna iyne seni so’yley almaytug’in kesellikten qutqaradi”, – dedi.

Ol qoriqshilardi shaqirdi. Olar menin’ ayaq-qollarimdi jayip krovatta basip turdi. Doktor sumkasinan alti degen san qistirilg’an u’lken shpritsti aldi. Ol shep qolimnin’ bas barmag’inan baslap tirnaqlarimnin’ arasina iyne tig’ip basladi. Sol waqitta men qanday awxalda bolg’animdi su’wretlep bere almayman. Bul men ko’rgen azaplardin’ en’ qorqinishlisi ha’m azaplisi edi. Ku’shli awiriw pu’tkil deneme jayildi. Men hesh na’rse qila almay tek g’ana baqirip jilaytug’in edim.

Esimnen ayirildim ba, yamasa esimdi bilmey qaldim ba, sol arada denemde yamasa denemnen sirtta ekenimdi de ayta almaytug’in jag’dayda edim. Doktor iynesin ortanshi barmag’ima tig’ip atirg’aninda Quday mag’an miyrim-sha’pa’a’t ko’rsetip esimnen kettim.

Men hesh qanday awiriwdi sezbedim. O’zime kelgenimde men keshe tu’nde ayanda ko’rgen su’lgidegi qannin’ izlerinin’ ma’nisin tu’sindim. Keyinirek tuwisqanim Li sirtta turip, ishte mag’an ne bolip atirg’anin tu’sinbegenin aytti. Ol tek g’ana doktordin’: “Iwun, qirsiq ruwxin’di alip, Qudayin’nin’ aldina bar!”, – dep baqirg’anin esitipti. Li menin’ jaraqatlang’an haywang’a uqsap baqirg’animdi esitip, basin iyip Qudaydan meni qorg’awin sorap duwa etipti. Sol waqitta onin’ qolinan odan basqa hesh na’rse kelmeytug’in edi.

Meni kamerag’a alip kelgeninde basqa qamaqxanadag’i adamlar awxalimdi ko’rip, ne bolg’anin soradi. Tuwisqan Li o’zin tutip tura almay, jerge ju’zin basip jilap jiberdi. O’zine kelgennen son’ ne bolg’anin aytip berdi. Olardin’ ha’mmesinin’ mag’an jani ashidi. Mag’an ne bolg’anin esitkeninen son’, ha’tteki usi tas bawir jinayatshilardin’ da ko’zleri jaslandi.

Qudayg’a shu’kir Quday meni usi sinawdan aman o’tirip, o’mirimdi saqlap qaldi. Quday jawiz adamlardin’ mag’an bolg’an jek ko’riwshiligi arqali mendegi ma’qsetlerin a’melge asirajag’in tu’sindim. Ol usi adamlar arqali mende bolg’an qirsiqliq ha’m tek g’ana o’zime bolg’an isenimimdi jog’altpaqshi edi. Ol mag’an Oni ku’tip turiwimdi, qiyinshiliqlarg’a sabirliliq penen shidawimdi, Qudaydin’ shan’arag’in haqiyqatliq penen su’yiwdi u’yretti.

Biraq qoriqshilar qamaqxanadag’i adamlarg’a meni jamanlap, kimde kim menin’ menen jaman mu’na’sa’bette bolsa, olarg’a da jaman boliwin aytip, kameralaslarimdi mag’an qarsi etip qoydi. Sol ku’nnen baslap kamerada tiri qaliwimnin’ o’zi da qiyin bolip qaldi. Eger Quday mag’an miyrim-sha’pa’a’t etip, meni qorg’amag’aninda a’lleqashan o’lip ketken bolar edim.

Sol ku’nnen baslap kamerada basqa otirg’anlar menin’ u’stime kelip jazilatug’in boldi. Olar menin’ su’lgilerimdi alip, o’zlerinin’ ha’jetxanalarina batirdi. Iyisine shidap bolmaytug’in edi. Jazilip atirg’anlarinda menin’ u’stimnen ku’lip, masqaralaytug’in edi. Bul ju’da jaman kemsitiliw edi, biraq ku’shsiz bolg’anlig’imnan qarsiliq ko’rsete almaytug’in edim. Men ish-ishimnen qatti shidadim, biraq ha’mmesine indemey shidadim. Sol waqitta men: “Adamlar sizlerdi Adam Uli ushin jek ko’rse, aralarinan shetletse, xorlap, atlarin’izg’a daq tu’sirse, sizler baxitlisizlar! Sol ku’ni quwanip, shadliqqa bo’lenin’ler! O’ytkeni sizlerdin’ aspandag’i siyin’iz u’lken” Luka 6:22-23 dep aytqan Iysanin’ wa’desin esledim.